„Każdy ma prawo do szczęścia
i swojego miejsca w społeczeństwie”
(M. Grzegorzewska)
O integracji napisano wiele. Integrować oznacza łączyć w całość, jednoczyć, dopełniać.
Integracja uczniów pełnosprawnych i niepełnosprawnych jest takim działaniem, które dąży do tego, by społeczeństwo, w którym żyjemy zachowało szacunek dla każdego człowieka. Pozytywnie wpływa na rozwój dzieci: dzieci pełnosprawne uczą się wrażliwości i odpowiedzialności, natomiast dzieci niepełnosprawne nabierają pewności siebie i pokonują bariery w kontaktach z rówieśnikami.
Integracja jako nowa forma edukacji, jest ciągle otwartym wyzwaniem dla nauczycieli, dzieci i ich rodziców. Musimy wszyscy pamiętać, że każda istota ludzka jest na swój sposób utalentowana i niepowtarzalna, a udziałem wszystkich jest to samo człowieczeństwo.
Nadrzędnym celem integracji jest zapewnienie każdemu uczniowi warunków niezbędnych do jego rozwoju, przygotowanie do życia w społeczeństwie. Realizacja programu zapewnia pełny rozwój ucznia, ze szczególnym wyróżnieniem tych jego cech, które przygotowują go do pełnienia w przyszłości różnych ról społecznych. Celem oddziaływań jest w szczególności możliwie pełne przygotowanie ucznia do realizacji zadań życia codziennego, podejmowanie ról społecznych w środowisku lokalnym oraz usprawnienie najmniej zaburzonych funkcji psycho-fizycznych, a także kompensowanie i korygowanie odchyleń, eliminowanie (w miarę możliwości) przyczyn lub przejawu zaburzeń.
Integracja oznacza danie szansy przebywania, zabawy, uczenia się i wychowania wszystkim dzieciom, zarówno pełnosprawnym jak i niepełnosprawnym.
Sama idea integracji w pedagogice wywodzi się z nurtu humanistycznego przeświadczenia o prawie wszystkich dzieci do edukacji. Prawo to gwarantuje Konstytucja RP i ratyfikowana przez nasze państwo Konwencja Praw Dziecka. Podstawowym sposobem realizowania idei integracji w edukacji jest tworzenie klas integracyjnych w szkołach masowych. Klasa integracyjna jest formą edukacji stworzoną w celu włączenia dzieci niepełnosprawnych w społeczność dzieci pełnosprawnych, a tym samym rozwinięcia między tymi dziećmi pozytywnych więzi emocjonalno-społecznych.